Іспанія / Англія – 2:1
Зборная Іспаніі – чэмпіён Еўропы! Каманда Луіса дэ ла Фуантэ ўзяла золата, выйграўшы ўсе матчы на гэтым турніры, у тым ліку ў фінале ў Англіі. На Еўра-2024 сапраўды перамог мацнейшы.
Гарэт Саўтгейт паспрабаваў паднесці неспадзеўку свайму іспанскаму калегу. Трэнер ангельцаў упершыню на Еўра-2024 выпусціў у аснове крайняга абаронцы Люка Шоў, які памяняў Кірана Трып’ера. Цікава, што гэтыя двое арганізавалі адзіны гол зборнай Англіі ў фінале Еўра-2020 тры гады назад. Тады Шоў забіў з пасу Трып’ера. Гэта ўсяго толькі другі выпадак, калі гулец з’явіўся ў стартавым складзе толькі ў вырашальным матчы чэмпіянату Еўропы. На Еўра-2000 у падобнай сітуацыі апынуўся італьянскі нападнік Мазліва Дельвекіё, які ў выніку забіў французам.
Першыя хвіліны зборная Англіі правяла актыўна, сустракаючы іспанцаў высокім прэсінгам – пачынальна з Гары Кейна і Фадэна, які дапамагаў яму .
Потым “Фурыя Роха” забрала мяч і тэрыторыю, хоць для дэ ла Фуэнтэ гэта не настолькі важна, як было для Луіса Энрыке. Але зборная Англіі выдатна абараня-лася сярэднім блокам. Вельмі шчыльна. Ангельцы наогул не пакідалі вольнай прасторы, таму ў іспанцаў пры 70% валодання не атрымлівалася хутка камбінаваць паміж лініямі, выкарыстоўваць змяшчэння ў цэнтр падрослага (напярэдадні яму споўнілася 17 гадоў) Ламіна Ямаля. Шоў кантраляваў рух вундэркінда.
Тым часам на поле пачалася сапраўдная сеча, годная фіналу. Малады французскі суддзя Франсуа Летакссе даваў гуляць, пры гэтым астудзіўшы запал гульцоў парай жоўтых картак. Каманды так і дайшлі да перапынку, моцна схапіўшы адзін аднаго. За тайм зборныя Англіі і Іспаніі зрабілі па адным удары ў створ. Лік 0:0 абсалютна аб’ектыўна адлюстроўваў утрыманне гульні.
Дрэннай навінай для зборнай Іспаніі стала замена ў перапынку Родры, які атрымаў траўму. Краі-крылы не ляцелі, так яшчэ і цэнтр цярпеў. У першай палове ў Ямаля не было абводак (дзве няўдалыя спробы), але ўжо на другой хвіліне другога тайма іспанцы прыдумалі сваю лепшую атаку ў матчы і забілі з удзелам Ламіна! Разагнаў яе Карвахаль выдатным пасам на трэцяга – як раз на Ямаля. Вінгер “Барсы” зрабіў перадачу на Уільямса, якому пакі-нуў прастору Уолкер. Кайл дарма зрушыўся ў цэнтр на падстрахоўку. Ніка бездакорна прабіў нізам, і Іспанія павяла.
Гэты адрэзак – пік актыўнасці “Фурыі Роха”. А вось у ангельцаў як быццам сіеста пачалася, яны былі соннымі. Каманда дэ ла Фуэнте пасля свайго гала стварала момант за момантам. Калі б Дані Альмо, Альвара Марата ці Уільямс тут жа забілі другі гол, то зборная Іспаніі канчаткова збіла б з ног суперніка. Саўтгейт умяшаўся заменай – першым зняў з гульні Кейна, у якога выдаўся няўдалы фінал. Толькі на 64-й хвіліне зборная Англіі нарэшце нанесла ўдар у другой палове матчу: Белінгем фінтом Зідана спрытна сышоў ад дваіх і небяспечна прабіў з-пад Марціна Субімендзі, які замяніў Родры.
Гульня раскрылася – Англія цярпела. Але якая ж унікальная якасць ёсць у каманды Саўтгейта! Уменне выцягваць сябе з балота, калі ўсе ўжо махнулі рукой. У сярэдзіне тайма трэнер ангельцаў выпусціў яшчэ і Коўла Палмера, і праз тры хвіліны гэта замена сыграла. Галоўным творцам галявой атакі стаў Белінгем, які спачатку ўчапіўся за мяч у цэнтры, а затым адкрыўся ў штрафной і пакаціў на набягаўшага хаўбека “Чэлсі”. Іспаніі не хапіла Родры, Субімендзі ці кагосьці іншага ў штрафной у пераходнай фазе. Палмер забіў ударам нізам у далёкі кут. Невялікі рыкашэт – і ўсё, выцягвай, Сімон.
Але ўсё ж зборная Іспаніі заслужыла па гульні перамогу. Каманда дэ ла Фуантэ перасягнула ангельцаў па ўдарах амаль у два разы – 16:9 (са штрафной – 12:4, у створ – 6:4). Ямаль, будзь ён крыху больш дасведчаным ці крыху больш удачлівым, аформіў бы дубль. А на 86-й хвіліне падключэнне наперад Марка Кукурэлі падарыла іспанцам “залаты” гол. Абаронца з АПЛ выразаў крос, і свежы Мікель Аярсабаль выйграў барацьбу ў Марка Гехі, згуляўшы на апярэджанне. Былі падазрэнні на афсайд, аднак сучасная тэхніка пацвердзіла – гол чысты. Зборная Англіі, арганізаваўшы фінальны штурм, атрымала шанец выратавацца. Гехі мог выправіцца за памылку, дабіўшы галавой адбіты Сімонам мяч. Але на лініі варот шлях яму заступіў Альмо. Выратавальнік чэмпіёнаў Еўропы.
Анатоль Раманаў.
