Кожны год грамадскасць так ці інакш звяртаецца да гісторыі абвяшчэння БНР, да гісторыі Дня Волі, праводзячы семінары, выставы і канцэрты. Некалькі гадоў таму абвяшчэнню БНР была прысвечана навуковая канферэнцыя ў Інстытуце гісторыі НАН Беларусі з удзелам аўтарытэтных даследчыкаў і знаных гісторыкаў.
Падзеям 1918 года пісьменнік Генрых Вацлававіч Далідовіч прысвяціў брашуру “БНР – БССР. Роздум аб пакутным шляху беларускай дзяржаўнасці ў ХХ стагоддзі” (Мінск, Пейто. 2002).
– У 1980-1995 гадах я ў прозе далучыўся да даследчыкаў часу ўтварэння БНР і БССР, выклаў сваю версію ў раманах “Гаспадар-камень”, “Пабуджаныя”, “Свой дом”, – на аснове асэнсавання ўсяго надрукаванага ў нас у Заходняй Беларусі, і за мяжой, у сілу сваіх здольнасцей імкнуўся надрукаваць творы не толькі ў белых і чорных, але і ў шматколерных фарбах, каб не ганьбіць шчырых, высакародных герояў і не ўзвышаць непрыяцеляў.
У кручаным 1918 годзе, у самых што ні на ёсць жудасных умовах было проста не пад сілу зрабіць шмат, ды бадай, удалося дабіцца самага галоўнага – паўстаць з попелу, сцвердзіцца і заявіць свету пра яшчэ адну дзяржаву – БЕЛАРУСЬ!!!”- падкрэсліў Генрых Далідовіч.
Уладзімір Арлоў пісаў пра айцоў – заснавальнікаў БНР: Язэпа Варонку, Пётру Крэчэўскага, Алеся Бурбіса, Васіля Захарку і Аркадзя Смоліча на старонках кнігі “Імёны свабоды” (2009) і ў аб’ёмнай гістарычнай энцыклапедыі “Краіна Беларусь” (2012).
Вольга Міхайлаўна Іпатава падрыхтавала ў свой час шэраг публікацый, прысвечаных даце 25 сакавіка, на старонках “Народнай волі” і “Нашага слова”, і праводзіла шэраг гістарычных семінараў на сядзібе ТБМ у Менску.
Э. Дзвінская.