Апошні верш, які перапосціў 11-класнік са Стоўбцаў Аляксандр Р. на сваёй старонцы з паэмы “Родныя дзеці” Ніла Гілевіча
«Якая дзіўная краіна! –
Пісала госціца адна. –
І да Бабруйска скрозь – раўніна,
І за Бабруйскам – раўніна!..»
Перапрашаю госцю вельмі –
Удакладніць належыць тэкст:
Хоць раўніна – ды не пустэльня,
Хоць і раўніна – ды не стэп!
А ўсё лясы да пералескі,
Бары, дубровы ды гаі,
Бяроз і сосен пераблескі,
Нязмоўчны шчэбет у галлі.
А ўсё пагоркі, ды лагчыны,
Ды касагоры, ды равы,
Сярод палеткаў – лугавіны,
У ціхіх поймах – паплавы.
А ўсё азёры ды азерцы,
Бруенне рэчак, плыннасць рэк…
Дык што ж за дзіва, што на сэрцы
Адбіўся вобраз твой навек?
Дняпро і Нёман, Сож і Прыпяць,
Дзвіна, Бяроза і Вілля –
Спляліся так, што не разблытаць
Іх у душы маёй, зямля!
Крыніца: Фэйсбук