…Я з грамадой іду па шчасце нам.
Мой меч зіхціць,
непераможны, востры,
Змагуся сам,
дык сотням перадам.
У. Жылка. “Меч”.
27 траўня іх сабрала сюды 120-ая вясна Уладзіміра Жылкі. Іх было нямнога, не больш паўтара дзясятка. Але кожны, урачысты і годны, пачуваў сябе героем той сотні. Задуманае здзейснілі!
На гарадзейскім беразе Ушы за зонай адпачынку “Ціхая затока” прыжываюцца, адольва-ючы сухмень, карэняцца ў скупаваты дол маладыя дубкі. Іх пасадзілі год таму падчас акцыі “100 дубоў для Жылкі”. А сёлета, акурат пад юбілейную дату, усталявалі на маляўнічым валуне памятную пліту. Яна нагадвае пра паэта-земляка, яго 120-гадовы юбілей ды тужлівую “лілею між балот” – улюбёны вобраз Жылкі.
Дзеля ўшанавання памяці паэта выдаткавалі свае ахвяраванні сябры раённай арганізацыі ТБМ, жыхары Гарадзеі і Нясвіжа. Добры і вельмі дарэчны ўнёсак у калектыўную справу зрабіла кіраўніцтва і прафкам Гарадзейскага цукровага камбіната.
Гарадзея – частка айкумены паэта: тут ён вучыўся, тут жылі і жывуць яго нашчадкі, на гарадзейскіх могілках займеў вечны спачын яго дзед Ануфры. Таму з’яўленне тут “Каменя Жылкі” вельмі натуральнае. Гэта будзе першы акцэнт у нясвіжскай мемарыялізацыі паэтавага імя і годны матыватар падарожнічаць далей, да яго Макашоў. Удзельнікі той святочнай сустрэчы так і зрабілі.
Як у Гарадзеі, так і ў Макашах чыталі вершы Жылкі, саджалі дубкі. Разважалі пра лёс паэта і яго паэзію, яшчэ да сёння цалкам не данесеную да нашчадкаў, землякоў, сённяшніх школьнікаў. Сяброўскія прамовы-развагі былі пераважна пра будучыню – пра перспектывы музея паэта і раённага Свята паэзіі ў Макашах, надання адной са школ ці бібліятэк імя Жылкі. Верылася, што ўсё так і будзе, абавязкова будзе! Залітыя шчодрым сонцам Макашы адгукаліся суладным птушыным шчэбетам ды згодна ківалі духмянымі галінкамі бэзу.
Год Жылкі працягваецца.
Н. Плакса. Нясвіж.
Фота:
- “Пад гэтым небам, так каханым, я пастушком гуляў у бор…” (Гарадзея. “Камень Жылкі”);
- “…І што набыў, усё, што маю,
Што душу цешыла маю,-
Ўсе скарбы, ўсе свае багацці
І песні ўсе – крывіцкай хаце.”
(в. Макашы. Каля хаты У. Жылкі. Сярод удзельнікаў старшыня ТБМ Алена Анісім.)
- Расказвае краязнавец Аляк-сандр Абрамовіч. (в. Студзёнкі).