Стос новых кніжак прыслаў на сядзібу ТБМ шаноўны ветэран, паэт, сябар Саюза беларускіх пісьменнікаў 93-гадовы Фелікс Уладзіміравіч Шкірманкоў.
Яго новы зборнік “Бегущая из памяти строка” прысвечаны 75-годдзю гістарычнай перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне.
У кнігу ўвайшлі вершы пра байцоў-пехацінцаў, сапёраў артылерыстаў і пра сціплых працаўнікоў тылу, хвалюючыя ўспаміны ветэрана, які тройчы быў паранены, але здолеў выжыць і дайсці да Перамогі. Ёсць творы, напісаныя зусім нядаўна, напоўненыя свежымі пачуццямі і эмоцыямі. Спадар Фелікс імкнуўся падзяліцца з намі сваімі ўспамінамі, пакінуць запавет нашчадкам.
Фелікс Уладзіміравіч нарадзіўся ў Прапойску, сёняшнім Слаўгарадзе ў 1926 годзе. Пятнаццацігадовым падлеткам Фелікс Шкірманкоў стаў у шэрагі абаронцаў Айчыны. Да 17 гадоў ён прайшоў суровую школу партызанскай барацьбы ў тыле ворага ў спецгрупе Б. Саўкова, партызанскай брыгадзе “Чэкіст” і брыгадзе Ф.С. Шляхтунова.
У красавіку 1944 г. Беларускім штабам партызанскага руху ён быў накіраваны на вучобу ў Маскоўскую Чырвонасцяжную вайскова-інжынерную вучэльню, дзе атрымаў афіцэрскае званне і накіраванне на 4-ты Украінскі фронт камандзірам асобнага звяза інжынернай разведкі 113-га Ста-ніслаўскага ордэнаў Б. Хмяльніцкага і Чырвонай Зоркі інжынерна-сапёрнага батальёна.
З цыклам вершаў “Беражыце памяць” паэт звяртаецца да ветэранаў-пабрацімаў, якія засталіся ў жывых, і да ўсіх нашчадкаў, каб годна бераглі святую памяць пра вызваленне ад фашызму.
Вам, хто загінуў у той вайне,
З кім давялося побач мне
Прайсці свой шлях і ацалець,
Каб юбілей гэты сустрэць,
Паклон сардэчны да зямлі.
Вы смерцю смерць перамаглі,
І ў бяссмерце вы ўвайші.
У кароткіх празаічных на-татках “Франтавыя будні” заната-ваны імгненні апошніх месяцаў вайны. Незабыўны май сорак пя-тага 19-гадовы камандзір сапёр-нага звяза сустрэў на ўскрайку Ма-раўскай Астравы. Са сваім звязам ён суправаджаў Чэхаславацкую танкавую брагаду і на пляцы чэш-скага горада Аламуца 8 мая 1945 года пабачыў радасны натоўп жыхароў з кве-ткамі, пачуўшы скан-дзіраванне: “Наздар! Перамога!”.
Пасля Пера-могі Фелікс Шкірман-коў доўгі час праца-ваў геолагам на Далё-кім Усходзе. Яго вяр-танне на Беларусь су-пала з бурлівымі па-дзеямі распаду СССР. Землякі абралі Фелікса Шкірманкова стар-шынём Слаўгарад-скага гарадскога саве-та народных дэпута-таў.
Фелікс Уладзі-міравіч – аўтар кніг вершаў “Понемногу о многом”, “Дажынкі”, “Дорога памяти”, “На финишной прямой”, кнігі прозы “Тропой ма-монтов” і іншых.
Сярод яго твораў – успа-міны, замалёўкі, абразкі, “ваен-ныя” і “геалагічныя” апавяданні, кнігі вершаў на беларускай мове. Адну з апошніх кніг “Ты осталась со мной” Фелікс Уладзіміравіч прысвяціў сваёй каханай і неза-быўнай жонцы Веры Васільеўне, з якой ён пражыў доўгае і шча-слівае жыццё.
БЕРАЖЫЦЕ ПАМЯЦЬ
Да вызвалення Слаўгарада
ад нямецка-фашысцкай
акупацыі
Лістапад.
Сорак трэці год.
Незабыўны час вызвалення.
Сведкі радасці той штогод
Ад імя свайго пакалення
Ў гэты год прыходзяць сюды
Пакланіцца брацкай магіле.
З імі разам праўнукі тых,
Хто тады на Проні загінуў.
Час няўмольна
ў Вечнасць сыходзіць,
Забіраючы сведак з сабой.
Што застанецца тым,
хто прыходзіць
Нам на змену?
У душы неспакой.
І пакуль яшчэ ёсць жывыя
Сведкі тых лістападаўскіх дзён,
Заклінаю вас, маладыя,
Як нашчадкаў іх слаўных імён:
Беражыце памяць прыстойна,
Без яе вы ніхто, а з ёй
Шлях свой пройдзеце
чэсна, дастойна…
Дай вам Бог дарогі такой.
ФЕЛІКС ШКІРМАНКОЎ.
Э. Дзвінская,
фота з архіва
Ф. Шкірманкова і аўтара.
