Каранавірус
З Кітая выпаўз.
Каранавірус
Прыйшоў да нас, –
спяваюць Саўка ды Грышка.
Прыйшоў. Людзі імкнуцца больш сядзець дома. Некаторыя бацькі не пускаюць дзяцей у школу. Міністэрства такое дазволіла. Але настаўнікі патрабуюць: “Няхай прыдзе хаця б напісаць кантрольную работу. Нам жа адзнакі за чвэрць трэба ставіць.” А якую кантрольную, калі дзіця ў школу не хадзіла і тэму не вучыла? Варта было б міністэрству зрабіць наступны крок: адмяніць атэстацыю за трэцюю чвэрць.
І вось у гэтых умовах, калі прыпынены амаль усе масавыя мерапрыемствы, магілёўцы вырашылі не забываць пра Міжнародны дзень паэзіі. І правялі чарговы конкурс мастацкага чытання ўласных вершаў “Са-кавіцкае рэха – ІІІ”.
За яго дыпломы і прызы ў бібліятэку імя Янкі Купалы 22 сакавіка прышлі пазмагацца дзевяць спаборнікаў, сярод якіх былі і школьнікі і пенсіянеры, людзі розных прафесій, рознай адукацыі, якіх аб’ядноўвала адно хобі – пісаць вершы на роднай мове. Каля дваццаці слухачоў шчодра дарылі ім свае воплескі. А журы ўважліва слухала і адзначала баламі і якасць самога твора, і якасць яго мастацкага агучвання.
У выніку вызначаны тры пераможцы. Трэцяе месца заняў леташні пераможца “Сакавіцкага рэха” Павел Данілаў з вершам, пры-свечаным Анатолю Сысу. На другім месцы – лірычная Таццяна Лугаўцова:
Мы паедзем туды,
дзе на беразе шэрая галька,
Дзе празрыстыя хвалі
спаўзаюць са сцёгнаў струною
І збягаюць у мора
са ступняў вільготнай спіралькай
Між табою і мною…
А першае месца журы прысудзіла самай маладой удзельніцы, васьмікласніцы ліцэя № 1 Міладзе Паўлавай за яе лірычныя вершы, аздобленыя адмысловым строем дзяўчыны. Мілада займаецца ў клубе “Святліца” Цэнтра творчасці дзяцей і моладзі “Агат”. Клубам кіруе сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў Тамара Аўсяннікава. Яе выхаванцы не раз дэманстравалі добрыя ўзоры беларускага вершаскладання на розных конкурсах і імпрэзах. Дарэчы, спадарыня Тамара з’яўляецца ініцыятарам конкурса “Сакавіцкае рэха”, які з падтрымкай бібліятэкі ладзяць абласная арганізацыя Саюза беларускіх пісьменнікаў (кіраўнік – Мікалай Яцкоў) і гарадская арганізацыя Таварыства беларускай мовы (кіраўнік – Алег Дзьячкоў).
Вядоўцы імпрэзы адзначылі падарункам і Вольгу Юрчанка, якой да прызавога месца не хапіла аднаго бала. Але так бывае: прачытаеш першы радок і адразу адчуваеш – гэта паэзія.
У выраі мае буслы даўно…
Пра што адзін толькі гэты радок? Тут і пра радзіму, і пра сябе, пра доўгую пройдзеную дарогу, тут і смутак, але смутак светлы, бо ўсё ж буслы вяртаюцца з выраю і вяртаюцца заўсёды ў свае гнёзды. Дарэчы, радок выразна беларускі, яго не атрымаецца дакладна перадаць рускай мовай, бо там няма адпаведніка слову “вырай”. Спадарыня Вольга, былая настаўніца рускай мовы і літаратуры, распавяла, што з’ездзіла ў Вільню на пахаванне Кастуся Каліноўскага і яго паплечнікаў, і нешта адбылося ў яе душы: ёй захацелася пісаць беларускія вершы, якіх яна раней не пісала.
Упрыгожыў імпрэзу бард Васіль Аўраменка сваімі спевамі. Ён пахваліўся сваёй радасцю: выдавецтва “Кнігазбор” толькі што выдала яго зборнік джазмоўных вершаваных практыкаванняў “Кругі і колы”. Зборнік атрымалі ў падарунак усе прызёры конкурсу. Астатніх ён запрасіў на прэзентацыю, якая адбудзецца вечарам 10 красавіка ў магілёўскім грамадскім цэнтры “Кола”.
Жыве і квітнее беларуская паэзія!
Міхась Булавацкі.