Мікола Ляшчун
Змагарам за роднае слова
Паспеў чаканы ўрэшце час,
Нібы гаротны жытні колас.
І смела мусіць кожны з нас
Пра мовы лёс сказаць уголас.
Што з ёю – роднаю – было,
Хай знаюць праўду дзеці,ўнукі.
Пакуль праменіцца святло,
Згадаем здзекі і прынукі.
Народ патрэбна ратаваць
І не даваць няверцам спуску.
Куды цяжжэй — не бедаваць,
А размаўляць па-беларуску.