4-га лicтапада выдатнаму беларускаму паэту Яўгену Гучку споўнiлася 80 гадоў. Ганаровы ўзрост, ганаровы юбiлей.
Хачу цераз “Наша слова” павiншаваць юбiляра, Яўгена Сяргеевiча Гучка, з 80-годдзем, пажадаць яму моцнага здароўя, добрага настрою, новых творчых поспехаў у лiтаратурнай дзейнасцi. Хаця адчуваецца, што Яўген Гучок зараз знаходзiцца на творчым уздыме.З-пад яго пяра ў апошнi час вышлi i выходзяць новыя кнiгi. Чытачы “Нашага слова”, магчыма, яшчэ i зараз знаходзяцца пад уражаннем яго паэмы-эсэ “Аб рабстве”, якая друкавалася ў газеце ў лiпенi – жнiўнi бягучага года.
“Гвалт, бiзун, збiццё, забiццё –
Нязменныя атрыбуты
Рабства.”
Гэта трапна напicaна пра тое, што зараз адбываецца на вулiцах гарадоў i мястэчак нашай краiны. Магчыма, шмат людзей далучылаcя да тых соцень тысяч на Маршах пратэсту на заклiк Святланы Цixaноўскай, прачытаўшы гэты трагiчна-трывожны твор Яўгена Гучка.
“Раб не здольны
Перастаць
Баяцца”.
Тут Яўген Гучок памыляецца, спадзяюся, што ён i сам гэтаму абрадваўся. Сотнi тысяч людзей выходзяць на вулiцу на Маршы пратэсту, таму што яны пераадолелi cтрах. Яны змагаюцца, каб у краiну вярнуць законнасць.
Але вернемся непасрэдна да юбiляра. Яўген Гучок нарадзiўcя 4-га лicтапада 1940 года ў горадзе Слуцку. Яго маленства супала з ваенным лixaлеццем, а потым яшчэ некалькi пасляваенных галодных гадоў. Хутчэй за ўсё яму было не да цацак, не да дзiцячых гульняў. Потым былi сярэдняя школа, праца ў геалагiчным атрадзе, потым служба ў Савецкай Армii (1960 – 1963).
Мяркую, што праца ў геалагiчным атрадзе пайшла Яўгену на карысць, змянiла яго стаўленне да прыроды – пераезды з аднаго месца на другое, змена прыродных ландшафтаў, прыгажосць беларускай прыроды – усё гэта ўзбагацiла яго духоўна. Калi ты разумееш прыроду, тады i нараджаюцца ў сэрцы, у думках паэтычныя радкi. Ён пачаў друкавацца ў мясцовай газеце ў 1959 годзе, а пачаў вершы складаць яшчэ ў школьныя годы. Пасля службы ў армii паступiў y БДУ, якi скончыў у 1968 годзе.
З-пад пяра Яўгена Гучка выйшаў шэраг кнiг. Я пералiчу тут толькi тыя кнiгi, якiя ёсць на маёй кнiжнай палiцы. Гэта: “Формула травы” (2002), “На патрэбу душы” (2004), “Чаму мы страцiлi этнонiм Лiтва” (2007), “Nekropolis” (2009), “Ах, Родчанка!” (2011), “Беларусь у Магдэбургскiм праве” (2013), “Альгерд Абуховiч” (2014), “У родным краi” (2017), “Тэрыторыя душы” (2019), “Голы кароль” (2019), “Maё пяцiкнiжжа” (2017). Для мяне вялiкi гонар, што ўсе гэтыя кнiгi з аўтографамi аўтара.
Да паэзii Яўген Гучок ставiцца вельмi кранальна, ён – паэт ад Бога:
“Ёсць дама, якой я не здраджу нiкoлi,
Якой не хлусiў, за якую гарою стаяў,
З якой пачуваў сябе ветрам у полi
I нават рукою нябёсы кранаў.
Той дамы iмя – не з тутэйшых –
Паэзiя …”
Яўген Сяргеевiч – адданы патрыёт Беларусi. абаронца роднай мовы:
“На гэтай мове уркi не гавораць,
На гэтай мове Мурку не пяюць,
На ёй баевiкoў
не падбухторваюць,
Каманду тэрарыстам не даюць.
Таму яна ў нямiласцi падонкаў …”
З юбiлеем, Яўген Сяргеевiч!!!
Iлля Копыл,
чытач i сталы падпicчык “Нашага слова”.
Віншуем Яўгена Гучка з 80-годдзем!
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
4-га лістапада паэту Яўгену Гучку, чые творы часта друкуюцца на старонках газеты “Наша слова”, сябру Фрунзенскай раённай арганізацыі ТБМ г. Менска, спаўняецца 80 гадоў.
Яўген Сяргеевіч Гучок нарадзіўся ў 1940 годзе ў Слуцку ў сям’і будаўнікоў. Пасля школы працаваў у геалагічным атрадзе, на мэблевай фабрыцы. Тры гады служыў у войску. Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт і аспірантуру пры ім. Вучыўся ў Маскоўскім паліграфічным інстытуце. Працаваў настаўнікам, з 1971 па 2001 гг. быў на пасадзе спачатку рэдактара, а пасля вядучага рэдактара ў выдавецтве “Народная асвета”.
Друкавацца пачаў з 1959 г. Першыя вершы былі змешчаны ў 1959 ў слуцкай раённай газеце “За сацыялістычную Радзіму”. З’яўляецца аўтарам наступных кніг паэзіі, прозы і публіцыстыкі: “Белое чудо” (1976, выдавецтва “Мастацкая літаратура); “Блакітныя чмялі” (1983, выдавецтва “Юнацтва”); “Сэрцам і думкай”(1994, выдавецтва “Мастацкая літаратура); “Формула травы” (два выданні, 1997, выд. “Спадчына”, 2002, выд. “Полымя”); “На патрэбу душы” (2004, выд. “Тэхналогія”); “Ах, Родчанка!” (2011); “Беларусь у Магдэбурскім праве” (2013, выд. “Рыф-Тур”); “Альгерд Абуховіч” (выд. “Харвест”), і некаторых іншых.
Мае публікацыі ў зборніках, альманахах, перыёдыцы. Перакладае з розных моў на беларускую. Даследуе пытанні роднай гісторыі і культуры. Яго творы друкаваліся ў Расіі, Польшчы, Чэхіі, ЗША, Індыі.
Жыве ў Менску.
Зараз Яўген Сяргеевіч Гучок, не зважаючы на праблемы са здароўем, працягвае працу над новымі кнігамі.
Зычым шаноўнаму творцу плёну ў творчай працы, здароўя і аптымізму!
Віншуем Вас, дарагі Яўген Сяргеевіч з 80-годдзем!
Павел Чайкоўскі. Менск.
