Германія – пятая па ліку краіна свету паводле колькасьці заражаных каранавірусам людзей. Аднак у параўнанні з іншымі краінамі яна ўсё яшчэ мае адносна нізкі ўзровень смяротнасці. Украінская Свабода тлумачыць, што адбываецца ў самой Германія, і якія фактары трэба браць пад увагу для справядлівага параўнання.
Германія па-ранейшаму адрозніваецца ад суседзяў
Германія па-ранейшаму застаецца адной з найбольш пацярпелых ад каранавіруса ў свеце. Толькі ЗША, Італія, Іспанія і Кітай апярэджваюць паводле колькасці заражаных.
На 20 сакавіка былі зарэгістраваны 44 смяротныя выпадкі ў 15 320 інфікаваных. Тады смяротнасьць складала каля 0,29 працэнта. Навукоўцы і аглядальнікі ў той час выказалі здагадку, што статыстыка зменіцца да пачатку красавіка, але Германія ўсё яшчэ адрозніваецца ад суседзяў.
Па стане на 2 красавіка ў ЗША было 5 137 памерлых на 216 722 заражаных. Такім чынам, смяротнасць у гэтай краіне складае 2,37 працэнта.
У Італіі, якая лічыцца эпіцэнтрам пандэміі ў Еўропе і самай пацярпелай краінай па колькасці смяротных выпадкаў, налічваецца 13 554 смерцяў пры 110 574 заражаных. Смяротнасць складае каля 11,9 працэнта.
У Іспаніі 104 118 заражаных і 9 387 загінулых. Гэта, у сваю чаргу, дзесьці каля 9,02 працэнта.
У Францыі, якая крыху адстае паводле колькасці заражаных ад Германіі – 57763 інфікаваных, 4 043 загінулых, гэта 7 працэнтаў.
У Германіі, аднак, толькі 931 смерць на 77 981 выпадак хваробы. Гэта 1,2 працэнта.
Такім чынам, паказчыкі істотна не змяніліся.
Назіральнікі кажуць, што адносна нізкі ўзровень смяротнасці ў Германіі тлумачыцца не адной, а некалькімі магчымымі прычынамі і нават узаемасувяззю розных фактараў. Сюды ўваходзяць: адносна малады ўзрост большасці інфікаваных, якасць сістэмы аховы здароўя, вялікая колькасць тэстаў на інфекцыю. Ёсць таксама некаторыя дадатковыя нюансы.
Узрост заражаных і дадатковыя фактары
У павярхоўным параўнанні Германіі і Італіі першае, што кідаецца ў вочы, – гэта ўзрост заражаных.
У 2019 годзе амаль чвэрць італьянскага насельніцтва складалася з людзей старэйшых за 65 гадоў. Італія мае другое па велічыні найстарэйшае насельніцтва сярод усіх краінаў свету, і большасць памерлых – пажылыя людзі. Пры гэтым большасць заражаных у Германіі – адносна маладыя людзі. Паводле Інстытута Роберта Коха, больш за 80 працэнтаў заражаных – маладзейшыя за 60 гадоў.
Насельніцтва Германіі і Італіі мае прыблізна аднолькавы сярэдні ўзрост – гэта дзве найстарэйшыя краіны ЕС. Але сярэдні ўзрост заражаных у Германіі складае менш за 46 гадоў, у адрозненне ад Італіі, дзе сярэдні ўзрост заражаных складае 63 гады.
Здаецца, гэта шмат што тлумачыць, таму што чым старэйшы чалавек, тым вышэйшы шанц памерці ад COVID-19. Самі немцы згодныя з гэтай версіяй.
– Адзін з магчымых фактараў – дэмаграфічны. Да гэтага часу ў Германіі ў сярэднім мы маем справу з адносна мала-дымі інфіцыраванымі людзьмі, – заявіў прэс-сакратар Міністэрства аховы здароўя Германіі пры канцы сакавіка.
Але некаторыя назіральнікі адзначаюць, што, калі, напрыклад, разглядаць асобна ўзроставую групу 70-79 гадоў, то ў Італіі смяротнасць сярод іх склала 12,8%, а ў Кітаі, напрыклад, на тую ж узроставую катэгорыю прыпадае толькі 8%.
У якасьці дадатковай праблемы, якая можа павялічыць смяротнасць, як гэта было ў Італіі, некаторыя называюць не столькі сам каранавірус, колькі бактэрыі.
У Італіі найбольшая колькасць смерцяў звязана з антымікробнай устойлівасцю ў ЕС, а траціна ўсіх выпадкаў смерці ад антымікробнай рэзыстэнтнасці ў ЕС прыпадае на Італію. Так, каранавірус не з’яўляецца бактэрыяльнай інфекцыяй. Але вірусная інфекцыя часта можа адкрыць шлях да другасных інфекцый або ўскладненняў, напрыклад, бактэрыяльнай пнеўманіі.
Такім чынам, калі чалавек у выпадках ускладненняў не можа належным чынам лячыцца антыбіётыкамі з прычыны яго ўстойлівасці да бактэрый, гэта тое, што можа забіць пацыента, але не сам вірус, тлумачаць эпідэміёлагі ў інтэрвію BBC.
Такім чынам, становіцца зразумела, што толькі ўзрост пацыентаў не абавязкова з’яўляецца ключавым фактарам нізкай смяротнасьці, ёсць і іншыя магчымыя прычыны.
“Германія таксама лепш абараняе сваіх пажылых людзей, якія падвяргаюцца вялікай рызыцы. Федэральныя землі заба-ранілі пажылым людзям рабіць візіты, а чыноўнікі вынеслі тэрміновыя папярэджанні аб абмежаванні кантактаў з пажылымі людзьмі. Шмат хто, здаецца, накіраваў сябе ў добраахвотны каранцін. Вынікі відавочныя: пацыенты ва ўзросце да 80 складаюць каля 3 адсоткаў заражаных, хаця яны складаюць 7 адсоткаў насельніцтва”, – адзначае аглядальнік New York Times.
Пашыранае тэставанне
Большасць назіральнікаў працягваюць пільна звяртаць увагу на актыўныя тэсты нямецкага насельніцтва на COVID-19. Немцы, на думку экспертаў, праводзяць вельмі вялікую колькасьць тэстаў і такім чынам ідэнтыфікуюць тых, хто пераносіць інфекцыю, не маючы прыкметаў. Вылучаючы такіх людзей, Германія стрымлівае распаўсюджванне хваробы.
– У некаторых краінах правяраюцца толькі вельмі сімптаматычныя выпадкі (напрыклад, у Італіі), у іншых – больш шырокая стратэгія тэставання (напрыклад, у Германіі), – заявіў Дзітрых Ротэнбахер, дырэктар Інстытута эпідэміялогіі Універсітэта Ульм у Германіі. Гэта азначае, што нягледзячы на тое, што Германія застаецца пятай пацярпелай краінай у свеце, верагодна, будзе менш невядомых выпадкаў заражэння, чым у многіх іншых краінах, дзе тэставанне зрабіць больш складана.
Нямецкія лабараторыі штотыдзень праводзяць сотні тысяч тэстаў на каранавірусную інфекцыю, паведамляе Financial Times.
– Мы можам зрабіць больш за 160000 тэстаў у тыдзень, і гэтую колькасць можна павялічыць, – сказаў журналістам прафесар Інстытута Роберта Коха Ротар Уілер.
Медычная сістэма
Якасць медычнай сістэмы адыгрывае пэўную ролю ў зніжэнні смяротнасці.
На першы погляд, Германія лепш за ўсіх гатовая да ўспышкі каранавіруса з прычыны самай вялікай колькасьці ложкаў у рэанімацыі. Падчас эпідэміі дзяржава вырашыла павялічыць іх колькасць прыблізна да 56 000.
Паводле некаторых звестак, у Германіі было каля 29,2 ложкаў для інтэнсіўнай тэрапіі на 100 000 чалавек, што ўдвая больш, чым 12,5 ложкаў у Італіі.
Крытычную ролю ў выратаванні жыцця таксама адыгрывае наяўнасць медычнага абсталявання, напрыклад, апаратаў штучнай вентыляцыі лёгкіх, ад якіх залежыць жыццё людзей, якія знаходзяцца ў крытычным стане. На пачатак эпідэміі ў Італіі па дадзеных Міністэрства надзвычайных сытуацый, было каля 5 000 АШВЛ. У Германіі, для параўнання, іх было 10 000, і яны замовілі яшчэ 25 тысяч на працягу года.
Але гэта яшчэ не ўсё. Адно з дадатковых адрозненняў нямецкай медыцынскай сістэмы – вялікая колькасць належным чы-нам падрыхтаваных медсясцёр.
Паводле аглядальніка CNN, “COVID-19 будзе працягваць выяўляць моцныя і слабыя бакі медычных сістэм ва ўсім свеце”.
Метадалогія падліку
Некаторыя аглядальнікі звяртаюць увагу на яшчэ адзін важны і не відавочны на першы погляд фактар – метадалогія вылічэння смяротнасці ад каранавіруса ў розных краінах. Гэта можа стаць прычынай значнай розніцы ў паказчыках смяротнасці.
Як тлумачыць эпідэміёлаг BBC Карл Джыган, на самай справе адрозніваюць два тыпы смяротнасці. Першы – гэта колькасць загінулых, у якіх каранавірус пацвердзіла тэставанне. Гэта называецца “каэфіцыент лятальнасці выпадкаў”. Другі – гэта доля людзей, якія паміраюць пасля распаўсюджанай інфекцыі, і гэта “смяротнасць ад заражэння”.
Вы можаце ўзяць, напрыклад, 100 чалавек, якія былі заражаныя каранавірусам. У дзесяці з іх хвароба пайшла настолькі дрэнна, што іх шпіталізавалі, і там зарэгістравалі вірус. Астатнія 90 наогул не прайшлі праверку. Тады адзін з пацыентаў у бальніцы памірае ад вірусу, а астатнія 99 чалавек выжываюць. У гэтым выпадку гэта будзе азначаць, што смяротнасць складае кожны 10, або 10%. Але смяротнасць ад заражэння складзе толькі адзін са 100, альбо 1%, тлу-мачыць BBC.
У гэтым выпадку таксама варта разумець, што калі ў дзяржавах тэстуюць толькі вельмі хворых пацыентаў, якія паступілі ў бальніцу, але не правядуць абследаванне менш хворых (ці нават бессімптомных) пацыентаў з каранавірусам, якія не трапляюць у бальніцу, смяротнасць можа быць вышэйшай, чым у краінах, дзе людзі вельмі актыўна тэстуюцца (напрыклад, Германія ці Паўднёвая Карэя), гаворыцца ў артыкуле.
Для таго, каб параўнаць узровень смяротнасці ў розных краінах, варта тэставаць не толькі сімптаматычныя выпадкі, але і бессімптомныя. Наяўнасць гэтых дадзеных дасць дакладнае ўяўленне пра тое, як пандэмія ўплывае на ўсё насельніцтва, а не толькі на пацыентаў.
Ёсць таксама пытанні аб тым, як падлічваюцца выпадкі, напрыклад, калі чалавек захварэў на рак, але памёр пры зара-жэнні каранавірусам: ці гэта смерць ад раку ці ўсё ж такі вірус? Падчас эпідэмій лекары з большай верагоднасцю звязваюць большасць смерцяў з вірусам.
Бюро нацыянальнай статыстыкі Вялікабрытаніі фіксуе ўсе выпадкі смерці, якія адбыліся ад COVID-19, гэта значыць, калі каранавірус згадваецца ў пасведчанні аб смерці, незалежна ад таго, ці былі праведзены аналізы, ці гэта быў проста падазраваны вірус, паведамляе BBC. Італія фіксуе любую смерць інфікаванага каранавірусам як смерць, выкліканую COVID-19; як і Германія, і Ганконг.
Акрамя таго, не забывайце, што многія людзі могуць памерці праз гэтую хваробу і ніколі не праходзяць праверку на яе.
Радыё Свабода.
