Пытанні экалогіі і пытанні захавання адвечнай культуры стаяць побач. Нягледзячы на тое, што пры-родныя рэсурсы ў Беларусі, асабліва, што тычыцца тэхнічных раслін, былі моцна абмежаваныя, беларусы вельмі эфектыўна іх выкарыстоўвалі і забяспечвалі ўсе свае патрэбы. Беларусы выкарыстоўвалі дзве асноўныя расліны для атрымання валакна: лён і каноплі. Тое, што валакно можна атрымоўваць з крапівы, паспяхова забыліся. Раслінны алей у Беларусі таксама быў у асноўным ільняны. Сланечнікавы алей у Заходню Беларусь прыйшоў разам з калгасамі, і да яго вельмі доўга і неахвотна прывыкалі.
Лён апрацоўвалі ўручную яшчэ ў 60-я гады. Сям-там ткалі яшчэ і ў 70-я. Вяроўкі вілі і ў 80-я, ды і цяпер, каб было з чаго, то шмат хто ўмее. Таму традыцыя апрацоўкі лёну, хоць і сягае ў стагоддзі, але яшчэ абсалютна жывая. А зараз, калі чалавецтва стала перад праблемай пластыку, беларусам не трэба хадзіць далёка. Льняная торбачка паспяхова заменіць той самы апальны пластыкавы пакет.
27 кастрычніка ўдзельніц з Карэліцкага, Воранаўскага, Іўеўскага, Лідскага раёнаў сабраў пад дахам Ганчарскага Дома культуры рэгіянальны фальклорна-экалагічны конкурс “Алена-Льняніца”. Канкурсанткі спаборнічалі ў 6 відах: “Давайце пазнаёмімся “(візітоўка), “Дзяўчына без касы не мае красы” (пляценне касы з ільну), “Льняная асалода” (прыгатаванне страў з ільну, хатняе заданне), “Лён – кашуля ў полі” (касцюм з ільну, хатняе заданне), “Церці лён – ляціць кастрыца” (трэнне ільну), “Свет захапленняў” (уласнае хобі, хатняе заданне).
У выніку карону “Алена-Льняніца” атрымала Дзіяна Валацко з г. Бярозаўкі. Наталля Жук з Карэліцкага раёна атрымала тытул “Алена-прыязнасць”, Антаніна Мілько з г.п. Воранава атрымала тытул “Алена-дбайнасць”, Юзэфа Старасціна з Іўеўскага р-на – тытул “Алена-спрытнасць”, а Алена Рудзінская з аграгарадка Ганчары Лідскага раёна атрымала тытул “Алена-гаспадынька”.
Настрой на свяце ствараў тытулаваны ўзорны танцавальны калектыў “Крышталікі” і фальклорны дзіцячы гурт “Крынічка” Бярозаўскага Дома культуры.
Безумоўна, на наступны год трэба прыцягваць і мужчын, скажам, конкурс на віццё вяроўкі на час можа вельмі ўпрыгожыць усё свята. І крытэры выпрацаваць зусім не цяжка, абы ахвота была.
Тэма змагання за экалогію праз каультуру блізкая многім структурам. Так конкурс “Алена-Льняніца” падтрымалі і Лідскі аддзел культуры, і Карэліцкі льнозавод, і газета “Наша слова” і іншыя.
Наш кар.
