У сілах кожнага чалавека зрабіць сваю малую радзіму прыгажэйшай і лепшай за іншыя. Яркі прыклад таму – аграгарадок Дворышча. Тут жывуць людзі, якія на справе даказваюць сэнс знаёмай усім прыказкі: дзе нарадзіўся, там і спатрэбіўся. Сёння дварышчанцы – і цяперашнія, і тыя, хто па якіх-небудзь прычынах адгэтуль з’ехаў – адзначылі юбілей роднага краю.
На імправізаванай сцэне ля Дома культуры разгарнулася канцэртная праграма лепшых калектываў Лідскага раёна, паралельна працавалі дзіцячыя пляцоўкі, праводзіліся майстар-класы па рамёствах, ішоў святочны гандаль.
На свяце ўшаноўвалі ганаровых жыхароў, ветэранаў вайны і працы. Медалём, падзячным лістом і грашовым падарункам ганаравалі Га-ліну Рубель, якая 40 гадоў прапрацавала загадчыцай Дварышчанскга ФАПа. Дзякуючы яе ўмелым рукам і моцным нервам на свет з’явілася нямала малянят.
– Ці ведаеце вы, што праца сельскай акушэркі – кругласутачная? – усміхаецца Галіна Іванаўна і па яе твары разбягаюцца добрыя маршчынкі. – Па дапамогу аднавяскоўцы звяр-таліся да мяне і днём, і ўначы. Памятаю, у 7 раніцы каля маёй хаты спыніўся рэйсавы аўтобус, які ішоў у Геранёны. З яго выбеглі людзі і пачалі клікаць на дапамогу. Аказалася, што ў дарозе ў жанчыны пачаліся роды. Я заскочыла ў аўтобус, і мы панесліся на ФАП. Апынуўшыся на кушэтцы, парадзіха слёзна маліла дастаць з яе кішэні аплатку і пакласці ёй у рот. І хоць радавы працэс быў імклівым, прыйшлося прычасціць жанчыну і ўжо толькі тады прымаць дзіцятка.
Мабыць, у кожнага, хто хоць неяк знаёмы з аграгарадком Дворышча, узнікаюць асацыяцыі з коньмі. І гэта, вядома, нездарма. Аддзяленне коннага спорту Лідскай комплекснай ДЮСШ №4 – адмысловы гонар дварышчанцаў. У дзень імпрэзы 500-годдзя аграгарадка тут быў дадзены старт адкрытаму першынству Гарадзенскай вобласці па конным спорце.
– На баявое поле выйшлі 29 спартовых пар з Ліды, Шчучына, Гародні і Берасця, каб у сумленнай барацьбе вызначыць наймацнейшых у трох катэгорыях “Аматарская язда”, “Дзеці 2004 г.н. і маладзей”, “Маладыя коні”, – распавядае галоўны суддзя спаборніцтваў Наталля Савіцкая. – Выхаванцы Лідскай ДЮСШ паказалі выдатныя вынікі, перамогшы амаль на ўсіх маршрутах.
Конным спортам лідзянка Каця Зуевіч займаецца ўжо тры гады. Кажа, доўга не магла вызначыцца ў сваіх захапленнях: спрабавала сябе і ў барацьбе, і ў плаванні, пакуль адной-чы мама не прывезла яе ў Дворышча. Апынуўшыся першы раз у сядле, дзяўчынка адчула велізарны стрэс. Але калі эмоцыі ўлегліся, зразумела: коні – гэта яе жарсць. На заняткі ў Дворышча Каця прыязджае 5 дзён у тыдзень. І ў зімовыя халады, і ў летнюю спёку, на аўтобусе ці на машыне – усё роўна. Галоўнае, апынуцца там, дзе сэрцу міла.
– Мой любімчык – конь Норык. Люблю яго даглядаць – мыць, расчэсваць, размаўляць. Але выступаць сёння я буду ў пары з іншым канём – Флейтай. Нажаль, гэта залежыць не ад мяне, а ад трэнера – зыходзячы з досведу вершніка, менавіта ён выбірае нам чацвераногага напарніка. Дарэчы, на спаборніцтвах выступаю ўпершыню. Хвалююся!
Каларытнасць святу надавала выстава старадаўніх побытавых і працоўных прылад. Такую экспазіцыю прама ля сваёй хаты арганізаваў былы дырэктар эксперыментальнай базы “Нiва” Віктар Кудла – за 20 гадоў, якія ён прысвяціў калекцыянаванню, сабралася больш за сотню экспанатаў. Дзе яшчэ сучаснае пакаленне ўбачыць малатарню з конным прывадам, драўляныя вагі і нават слайсер для тытуню?
– З дапамогай садніка – даставалі з печы хлеб, а з дапамогай вілак – чыгункі. Вось рубель – яго выкарыстоўвалі для мыцця бялізны, – Віктар Іванавіч знаёміць моладзь з “вымерлымі” прадметамі побыту. – Для чаго патрэбныя “кошыкi”, думаю, вы ведаеце, яны яшчэ не зусім састарэлі. Іх у мяне таксама цэлая калекцыя – кожны выкананы розным майстрам і ў рознай тэхніцы пляцення. А зараз пытанне “на засыпку”: для чаго служыў гэты прадмет? – трымаючы ў руках драўляную “педальку”, Віктар Кудла ўмела заінтрыгаваў наведвальнікаў сваёй выставы…
Сваё 500-годдзе аграгарадок Дворышча адзначыў весела і з размахам. Было шмат музыкі і душэўных песень, слоў падзякі і пажаданняў, успамінаў і планаў на будучыню… Хочацца толькі дадаць: і яшчэ 500 гадоў будзе жыць!
Наталля Валканоўская,
lidanews.
