Узнёслы, як музыка Шапэна,
і вытанчаны, як мэйсанскі фарфор, летні палац караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага ўзвышаецца
над ваколіцамі былой вёскі Панямунь. Калісьці гэта мясцовасць як найлепш пасавала
для загараднай рэзідэнцыі манарха. У Панямунь апошні кароль з’язджаў ад мітуслівага жыцця Гродзенскага замка —
на ўлонне прыроды і за асалодамі кахання. Мяркуюць, што летняя рэзідэнцыя караля была сведкам
і любоўных жарсцяў, і самых таямнічых палітычных перамоваў пра лёсы дзяржавы.
і вытанчаны, як мэйсанскі фарфор, летні палац караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага ўзвышаецца
над ваколіцамі былой вёскі Панямунь. Калісьці гэта мясцовасць як найлепш пасавала
для загараднай рэзідэнцыі манарха. У Панямунь апошні кароль з’язджаў ад мітуслівага жыцця Гродзенскага замка —
на ўлонне прыроды і за асалодамі кахання. Мяркуюць, што летняя рэзідэнцыя караля была сведкам
і любоўных жарсцяў, і самых таямнічых палітычных перамоваў пра лёсы дзяржавы.
Што з таго праўда – палац не раскажа. Нават пад жорсткімі катаваннямі часу і савецкіх “рэканструкцый” ён маўчаў
і трымаўся. Маўчыць і зараз –
так драматычна і красамоўна,
што яго маўчанне можна слухаць, як музыку ці захапляльную гісторыю.
так драматычна і красамоўна,
што яго маўчанне можна слухаць, як музыку ці захапляльную гісторыю.
больш тут